Vandaag 15 januari 2015 is een memorabele dag voor de bibliotheek van het Vredespaleis. Wij nemen na 39 jaar afscheid van onze collega Ingrid Kost. Zij zal genieten van een welverdiend pensioen. Tijd om andere dingen te gaan doen, zoals oppassen op de kleinkinderen en bijenhouden. Wij zullen haar deerlijk missen als collega en als mens. Alvorens vandaag afscheid te nemen, spraken wij met haar en haalden herinneringen op.
Ingrid begon haar lange carrière bij de bibliotheek in augustus 1975. Dit viel meteen in de drukste periode van het jaar, tijdens de zomercursus van de Haagse Academie voor Internationaal Recht. Haar werk als vakreferent internationaal recht bestond uit het baliewerk en het bijhouden van de kaartcatalogi. Na vier jaar kwam daar selectie, documentatie en onderwerpsontsluiting bij.
Midden jaren ’80 werd Ingrid onze conservator. Haar werkzaamheden bestonden vanaf die tijd uit het selecteren en aanschaffen van alle mogelijke publicaties op het gebied van internationaal publiek- en privaatrecht, vergelijkend en buitenlands recht. Omdat dit gedeeld werd met collega Fransje Markx, concentreerde Ingrid zich voornamelijk op het Verenigd Koninkrijk en de wereld, exclusief Europa. Naast selectie en aanschaf was Ingrid ook onze conservator Oude Drukken en beheerder van de Grotius collectie en de Vredescollectie. De laatste jaren hield zij deze onderdelen bij op de website. Voor diverse tijdschriften heeft zij bibliografieën aangeleverd. Met velen buiten de bibliotheek, bezoekers en collega’s in den lande én ver daarbuiten onderhield zij contacten.
Ingrid memoreert de transformatie van het Vredespaleis, de zetel van het internationale recht, over de jaren heen in het algemeen en de bibliotheek in het bijzonder. Bij haar aankomst bestond het Vredespaleis enkel uit het hoofdgebouw en boekenmagazijn/Academie. Er was zelfs geen slagboom. De rechtersvleugel (1978) en het huidige bibliotheek/Academiegebouw (2007) heeft zij in aanbouw gezien.
Ingrid’s eerste jaren op het Paleis werden gekenmerkt door vredige rust. Er waren relatief weinig zaken bij het Permanente Hof van Arbitrage en het Internationaal Gerechtshof. Dit had uiteraard zijn weerslag op de bibliotheek, welke bovendien in die periode geconfronteerd werd met aanzienlijke bezuinigingen. Later, vanaf begin jaren negentig kwam de kentering: het internationaal recht kreeg de wind in de zeilen, en Den Haag profileerde zich met meer elan als de Internationale Stad van Vrede en Recht.
De bibliotheek kreeg meer middelen en kon zich wederom manifesteren als dé bibliotheek van het internationale recht. Met de opening van het nieuwe bibliotheek/Academiegebouw en de ontwikkeling van de digitale biliotheek, was Ingrid getuige van én participant in deze transformatie: van papieren catalogi naar de online publiekscatalogus, van aanvraagbriefjes naar de Library card, van de Oude Historische Leeszaal naar de huidige ‘State of the art’ Leeszaal, en van papier naar digitaal.
Ingrid geeft aan dat het een groot genoegen is geweest om met ruime middelen de collectie internationaal recht op te mogen bouwen. En belangrijk voor háár was het om – als vrouw van haar generatie – te blijven werken! En dat deed ze.
Lieve Ingrid,
Bedankt voor je inzet, passie en warmte! Het ga je goed, en geniet van een welverdiend pensioen. Wij zullen je missen!
Je collega’s